یکی از سبک های رفرنس نویسی که مورد توجه دانشجویان و مجلات بسیار می باشد، رفرنس نویسی هاروارد است که بدلیل راحتی استفاده از آن بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.
سبک ارجاع دهی Harvard Referencing سبکی است که بیشتر توسط دانشجویان استفاده می‌گیرد. روش ارجاع دهی هاروارد دو نوع استناد را شامل می‌شود:
استناد در متن: زمانی که از یک نقل قول استفاده می‌کنیم، بلافاصله بعد اتمام جمله داخل پرانتز نام نویسنده و سال را قید می‌کنیم. در دیگر موارد از فهرست منابع استفاده می‌کنیم که در این حالت اطلاعات کامل را در فهرست منابع قید می‌کنیم.
رفرنس دهی مقاله به سبک هاروارد Harvard
دلیل راحتی استفاده هم این است که منابع بدون شماره هستند و بنابراین می‌توانند به آسانی اضافه یا حذف شوند و به همین روی به سیستم نویسنده-تاریخ (Author-Date System/Style) مشهور است. استناد در متن، نام نویسندگان و سال انتشار منبع مورد استفاده قرار می‌گیرد. شیوه منبع نویسی هاروارد همچنین، کلیۀ منابع مورد استفاده در آخر مقاله (فهرست منابع)، طبق حروف الفبا فهرست می‌شوند. در صورت بکار بردن چند مقاله از یک نویسنده هم سال نشر اهمیت بیشتری می‌یابد و چنانچه نام نویسنده‌ها شبیه بود، از یک حرف مجزا علاوه بر نام اصلی برای تفکیک نام‌ها استفاده می‌شود.
مثال:
1 - رفرنس دهی به چند مقاله از یک نویسنده
نویسنده،حرف اول نام،سال. عنوان مقاله.عنوان کامل ژورنال.شماره جلد، شماره صفحه.
- Nicolle, L.,1990. Data protection: laying down the law. Management Computing, vol. 13, no. 12, pp. 48-49, 52
- عماد خراسانی، نسرین دخت. 1368"نقش کتابخانه در خدمت به توسعه کشاورزی ایران". زیتون. 88. .49 ،19-18 :1368 فروردین
2 - رفرنس دهی به مقالات ژورنال های قابل دسترس در پایگاه داده ها:
نویسنده، حرف اول نام، سال.عنوان مقاله. عنوان کامل ژورنال، شماره جلد، شماره صفحه. قابل دسترسی است.
(through Available) :اسم پایگاه داده.
Baldwin, C.M., et al., 2004. Complementary and Alternative Medicine: a Concept Map. BMC Complementary and Alternative Medicine [online] vol. 2, no. 4 (13 February 2004). Available from: http://www.biomedcentral.com/content/pdf/1472-6882-4-2.pdf [Accessed 5 May 2004].
